(przeszkoda w ruchu)

См. также в других словарях:

• zator — m IV, D. u, Ms. zatororze; lm M. y 1. «przeszkoda w ruchu w postaci stłoczonych ludzi, pojazdów» Na skrzyżowaniu powstał zator. 2. «nagromadzenie lodu, tworzące się w okresie spływu lodów w zwężeniach i zakrętach koryta rzeki, na mieliznach i… …   Słownik języka polskiego

• zapora — ż IV, CMs. zaporaorze; lm D. zaporapór 1. «przeszkoda uniemożliwiająca przejście, przedostanie się kogoś, czegoś; przegroda» Naturalna, sztuczna zapora. Zapora z bali, z drutu kolczastego. Postawić, utworzyć, zbudować zaporę. Ominąć, usunąć,… …   Słownik języka polskiego

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• przez — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku» 1. «będący wykładnikiem relacji przestrzennej między wykonawcą czynności a początkiem i końcem drogi ruchu lub między wykonawcą czynności a przeszkodą… …   Słownik języka polskiego

• zatamować — dk IV, zatamowaćmuję, zatamowaćmujesz, zatamowaćmuj, zatamowaćował, zatamowaćowany «zagrodzić tamą, przeszkodą; utrudnić lub uniemożliwić odbywanie się ruchu, zapobiec przesuwaniu się czegoś; powstrzymać coś» Zatamować ruch uliczny. Zatamować… …   Słownik języka polskiego

• zawadzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawadzaćam, zawadzaća, zawadzaćają {{/stl 8}}– zawadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zawadzaćdzę, zawadzaćdzi, zawadzaćwadź {{/stl 8}}{{stl 7}} zahaczać, zaczepiać czymś o coś w trakcie wykonywania jakiegoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień